Kinderen
Over het algemeen wordt aangenomen dat baby's en kinderen geen structurele spanningen in hun lichaam hebben omdat zij jong en soepel zijn. De realiteit is vaak anders.
Tijdens de geboorte wordt een kind blootgesteld aan enorme krachten. De baby moet zich draaien en keren terwijl hij door het bekken wordt geperst. Om de doorgang van het hoofd door de bekkenopening te vergemakkelijken, vervormen de schedelbeenderen en overlappen ze elkaar. In de eerste dagen na de geboorte verdwijnt die vervorming meestal. Maar deze spontane remodellering is vaak incompleet en kan een oncomfortabele spanning achterlaten in het hoofd en / of lichaam van de baby. Die resterende spanning bevindt zich in de bindweefselvliezen en kan een grote variëteit aan problemen veroorzaken, zowel bij de baby als later bij het opgroeiende kind. In lijn met de embryologische ontwikkeling zet deze spanning zich verder in de wervelkolom en uiteindelijk door het hele lichaam.
In het eerste levensjaar hebben de baby's vaak last van reflux, darmkrampjes, bewegingsonrust, moeilijk slapen etc. Al deze verschillende symptomen hebben vaak dezelfde onderliggende oorzaak.
Als het kind later de bij zijn leeftijd passende ontwikkelingsfasen doorloopt, veranderen de symptomen en worden dan vaak niet meer met elkaar in verband gebracht. Bij het iets oudere kind uiten de symptomen zich in eet- en slaapproblemen, motorische ontwikkelingsstoornissen, spraakstoornissen, leer- en gedragsstoornissen. De symptomen kunnen per kind en per ontwikkelingsfase zeer sterk verschillen.
Uiteraard kunnen ook andere oorzaken, kleine en grote trauma's, een rol spelen.
Osteopathie kan kinderen meer ontspanning en rust brengen, waardoor het kind met meer zelfvertrouwen tevoorschijn komt. Hun lichaamshouding verandert, hun ogen stralen meer, ze gaan 'open'...
Een mama verwoordde: "Ik moet eens terug komen met mijn oudste want hij is nogal een denker en erg op zichzelf. In de periode dat hij bij jou kwam, kon hij veel beter delen en spelen met andere kindjes."
Eén van de kinderen zegt het als volgt: "Voordat ik binnen ga, is het alsof ik alleen ben in een donker bos. Maar als ik buiten kom, is het alsof ik op een wit paard over de regenboog rijd."
